Na het accidentje op de kasseien van zaterdag begon de miserie en het terug ineen puzzelen van alle mogelijk lichaamsdelen.
Het abrupte ophouden van het draaien van mijn wielen had er voor gezorgd dat ik met een klap voorover sloeg. Los met de knie op mijn stuur. Alsof de materiaal pech nog niet genoeg was moest en nog eens een gezwollen blauwe knie bij komen.
Er van uit gaande dat ik mijn dosis pech wel gehad had voor dit weekend moest ik zondag nog heelhuids overleven. Geen probleem dacht ik want ik zou toch niet trainen en geen verplaatsingen maken met de fiets. Een beetje helpen op het eetfestijn van de club. Wat kan daar nu gebeuren?
Om te beginnen is de soep er warm... Ik kan het getuigen want mijn hand is verbrandt.
Met de tube "Flamazine" in de aanslag kon ik de dag verder aanvatten. Pollekes in den afwas, behalve dat het water warm was, is daar gelukkig niets gebeurd.
Het bleef echter niet bij een brandwondje op mijn hand...
Later op de avond struikelde ik nog eens op ontzettend lompe wijze over een los liggende steen op een trapje. De twee coupes ijs vlogen door de lucht en ik lande vol op mijn schouder op de harde trap. Even vreesde ik voor het ergste... Het lot was mij blijkbaar nog een beetje goed gezind en het zijn enkel maar zwaar geraakte spieren en pezen...
Twee dagen flexium, ijs, ibuprofen, etc en het zal weer helemaal beter zijn...
En zo doe ik mijn naam weeral alle eer aan... De mensen die mij goed kennen staan hier uiteraard niet van te kijken en denken alicht, " Is ze daar weer ja?" of " Als 't da maar is, van Eveline zijn we wel 't een en ander gewoon..."
En zo doe ik mijn naam weeral alle eer aan... De mensen die mij goed kennen staan hier uiteraard niet van te kijken en denken alicht, " Is ze daar weer ja?" of " Als 't da maar is, van Eveline zijn we wel 't een en ander gewoon..."
Verder is er de fiets... die momenteel ook met haken en ogen aan elkaar hangt.
Ik weet echter dat dat niet lang meer gaat duren, want hij is in goede handen. André heeft voor het onvindbare stukje gezorgd! Fantastisch toch? Ik kan hem er natuurlijk alleen maar dankbaar voor zijn! Aangezien ik heb gehoord welke toeren hij heeft moeten doen om dat kleine ding te bemachtigen! Ongelooflijk bedankt! :D
Ik weet echter dat dat niet lang meer gaat duren, want hij is in goede handen. André heeft voor het onvindbare stukje gezorgd! Fantastisch toch? Ik kan hem er natuurlijk alleen maar dankbaar voor zijn! Aangezien ik heb gehoord welke toeren hij heeft moeten doen om dat kleine ding te bemachtigen! Ongelooflijk bedankt! :D
Eveline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten