Het kan dus toch... Koers@Roeselare

Wat u nog te goed had... een verslagje van de koers.

Gisteren zijn we om acht uur 's ochtends al vertrokken richting de koers in Roeselare.
Voor een rit van 60 km vertrokken de dames jeugd om 11 uur. Over het 8 km lange parcours moesten de meisjes zeven ronden afleggen.
Het deelnemersveld was gisteren goed bezet. Met zo'n 66 nieuwelingen en 30 junioren (96 in totaal dus) reden we onze koers over de lange smalle banen. Een mooi parcours naar mijn mening.

Over de staat van de weg zal ik maar stilltjes zwijgen, want deze was niet om aan te zien.

De koers verliep goed. Ik zat gedurende de rit constant vooraan in het peloton en reageerde attent op alles wat gebeurde. Vele meisjes probeerden een demarrage op poten te zetten maar botsten steeds op de harde wind. Geen enkel groepje kon het uitzingen tot op de streep en dus stevende het peloton uiteindelijk op een massaspurt af. Iedereen zocht positie, veel geduw en getrek, vooral een zenuwachtig gedoe. Gedurende de koers was er relatief traag gereden (gem 36 km/u) en dus zaten er nog veel meisjes fris als het aankomst was.

Ik reed zelf een vlakke sprint maar moest door het gewriemel van ver komen. Uiteindelijk werd ik toch nog derde junior. Er zaten ook nog enkele nieuwelingen tussen maar heb zelf geen idee hoeveel het er waren. Met deze goede plaats ben ik toch voor een groot deel gerustgesteld.

Na de massa's pech en kleine incidentjes ben ik tevreden toch eens te kunnen rijden voor wat ik waard ben. Rijden zonder pech... het kan dus toch...

Eveline