Na de lange zware stage (waarvan het verslag ongetwijfeld nog volgt) ben ik eindelijk terug in het land. De bus was uiteidelijk met enkele uren vertraging toch komen op dagen, waarna we eindelijk naar huis konden vertrekken! Een rit die meer dan 24 uur zou duren, dat is toch niet niks he. Ik was dan ook ontzettend blij eenmaal we thuis aankwamen.
Vervolgens ben ik onmiddelijk gaan slapen want daags nadien (vandaag dus) was er al weer koers.
Vandaag dus koers en ik ben eigenlijk verplicht om ook over slechte koersen iets te schrijven dus ja, hier komt het!De koers vertrok vandaag in Vlissegem nabij den Haan en zou zo'n 60 km beslaan. De wegen lagen er mooi bij, hoewel ik ze toch redelijk smal vond. De 6km lange omloop bevatte voornamelijk lange rechte banen waardoor het naar mijn menig wel aangenaam koersen was.
Moesten mijn benen vandaag niet zo rampzalig slecht geweest zijn, had het zeker een leuke koers geweest. Maar dat waren ze niet en dus kreeg ik vanaf ronde 1 al te maken met krampen.
Na enkele ronden kwam ik er als bij wonder nog redelijk door en kreeg ik zelfs het gevoel "ow da komt hier nog in orde"
Tot ronde 6. Van het ene moment op het andere kreeg ik krampen. Ik wist niet waar ik het had, maar vooruitgaan ging zeker niet meer! Noodgedwongen stapte ik af. Totaal telleurgesteld eigenlijk.
Na een beetje analyse in de auto met papa en André kwamen we tot de constatatie dat ik maar 1 koffiekoek had gegeten 's morgens en dat, dat alles was wat ik die dag naar binnen had gewerkt.
Allicht een beetje te weinig om echt op te kunnen koersen. Het gevolg was dus dat ik een serieuse hongerklop had gekregen. Ach ja, uit fouten kan men leren, en moet niet elke wielrenner dat eens meemaken?
Volgende week beter.Eveline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten