Ik weet het... Mijn oprechte excuses voor het veel te lang niets laten horen van mij.
Er was echter ook niet te veel nieuws om te laten weten.
Wat ik nog wel moest posten was mijn jaarlijkse evaluatie van het afgelopen koersseizoen, mijn jaarverslag!
Dit jaar stond ik als eerste jaars elite aan de start. Klaar voor het grote werk! De winter was ik mede door de weersomstandigheden niet altijd zonder slag of stoot doorgekomen en mijn conditie was tijdens de eerste koersen nog niet onmiddelijk wat het moest zijn. Gelukkig was ik opvoorhand goed vorgelicht over de intensiteit van de elite koersen en wist ik dat panikeren niet nodig was.
Mijn eerste wedstrijd reed ik ergens in de verre Walen, Wanze. Het heuvelde er meer dan genoeg om snel de voeling met het peloton te verliezen. Het was een goede les om te weten dat er nog héél veel werk was.
Met de week voelde ik mij uiteindelijk wel beteren en ik beleefde in Sinaai een mooi moment toen ik na Jolien D'Hoore al 2de over de lijn reed. Net niet, maar het gaf me wel de motivatie om er gewoon kei hard voor te werken! Ik teerde de rest van mijn voorjaar op het goede gevoel van die ene dag.
Midden in de examens kwam er dan het BK aan. Een mooie koers, maar om 8 uur 's ochtends is er eigenlijk niets moois aan. 2 uur later was het voor onze ploeg dan toch feest toen Evelyn Arys als eerste over de lijn spurtte en zo de tri colore in het Sengers kamp trok.
We konden de zomer dus goed inzetten als ploeg en in de sfeer wilde ik graag laten zien dat het met mijn conditie terug de goede richting uitging. Steenokkerzeel was zoals jaarlijks weer een belangrijke meeting voor mij. M'n 4de deelname ondertussen. Ik hoopte dit keer wel eens een uitslag te rijden! Want na een opgave, een 15e plaats en een zware valpartij mocht het hier in Steenokkerzeel eens winst zijn!
In de tweede ronde was het echter weer prijs! Zeer ontgoocheld mocht ik met de fiets richting Mechelen om er dan maar een goede trainingsdag van te maken en de stijve spieren zo te vermijden.
Mijn zomer was wisselvallig, goede dagen afgewisseld met slechte. Zo gaat dat dan. Ik fietste voornamelijk in functie van de toekomst, er waren een hoop koersen waar ik krachten nog moeite spaarde en met mijn hoofd los tegen de muur reed. Sterker worden, was het mijn grote zomer opdracht. Ik werd sterker en voelde dat mijn conditie in september goed ging komen. Dat bewees ik door in Brasschaat een mooie 9e plaats te rijden tussen een hoop sterke rensters. Twee weken voor affluiten van het seizoen, reed ik in Hoogstraeten een fijne kermis koers. Mijn benen deden wat ik wou dat ze deden. Half koers, deed mijn fiets niet meer wat ik wou, hij weigerde dienst! Mijn pedalen blokkeerden, -en in tegenstelling tot wat werd beweerd- reed ik niet tegen een auto maar viel ik gewoon over mijn eigen fiets.
2 weken niet fietsen, gekneusd bekken, elleboog, en een hoop miserie. Mijn seizoen zat er vervroegd op.
Ik miste zo mijn derde mini doelstelling, in Muizen. De enige koers op het jaar voor eigen volk moest ik laten schieten! Teleurstelling alom!
2011 is een leerrijk jaar geweest! Zoals voorspeld een zowel fysiek als mentaal zwaar jaar waar ik toch van genoten heb! Ik weet dat ik volgend jaar met deze bagage toch weer een stuk sterker zal staan!
De ploeg gelooft nog steeds in mij, en daarom blijf ik volgend jaar onder de vleugels van het Sengers Ladies cycling team.
Hop naar 2012 :)
Eveline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten