10u 's avonds. De dag is voorbij gevlogen. Het moment waarop we elkaar deze ochtend ontmoeten lijkt al lang verleden tijd. Om half zes(!) deze morgen hadden we afgesproken op de luchthaven van Charleroi waar we zouden vertrekken voor een rustige vlucht van twee uur richting Benidorm.
Toen we aankwamen op onze bestemming merkte ik dat het klimaat hier toch een stuk aangenamer is dan in het immer koude België. Ze hebben hier zelfs zon!
Na lang wachten op vervoer vertrokken we van uit de luchthaven van Allicante naar Benidorm city. Eens in het hotel aangekomen moesten we nog eens een hele periode wachten om te kunnen inchecken De Spanjaarden werken hier duidelijk zonder stress en vooral niet te snel!
Enkele uren later was het dan zo ver. We mochten onze kamers vol stuvwen met al de bagage die we konden vinden. Enkele kamers ( die van de meisjes) werden verbouwd. "ja, twee kamers, drie meisjes, dan moet er één appart liggen! Dat kan toch niet?! Kom we verzetten da bed!" En zo geschiedde het. De bedden werden door de kamer getransporteerd en de ruimte werd getransformeerd in een vierpersoons suite.
Om 14u was het tijd voor onze eerste training. (Want hier zijn we uiteindelijk toch voor gekomen he). Hoewel we eigenlijk pas -gewoonte getruow- een half uur later vertrokken beloofde het een mooie training te worden.
Over een lange "golvende" baan reden we met heel de groep naar Calpe. Een stadje dat zich bevindt aan de grillige kuststrook iets ten noorden van Benidorm. We werkten aan een gemiddelde snelheid van 29.4 een 75 km lange training af. Ik vermoed dat de meeste mensen naderhand wel tevreden waren terug in het hotel te zijn.
Eens kijken waar we het nog niet over gehad hebben. Eten natuurlijk! Als Belgen zijn we er zot van en voor sporters is het van cruciaal belang de juiste voeding naar binnen te werken. Aangezien ik hier voor de eerste keer ben, was ik nogal onder de indruk van het immense bufet. Alles ziet er ongeloofelijk lekker uit maar zoals het spreekwoord luidt: "over smaken en kleuren valt niet te discussiëren."
Om de dag te vullen tot het tijd was om te gaan slapen speelden we "jungle speed" en volleybal. De volleybal hield het echter niet lang vol want palmbomen hebben scherpe bladeren!
"Knak, boem, bal plat, kom we gaan slapen!"
Zo geschiede het en trok iedereen richting z'n eigen bed. Iedereen was duidelijk moe en zou hopelijk kunnen genieten van een wel verdiende nachtrust!
Eveline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten