Niets belette mij dus vandaag om naar de koers te gaan kijken.
Vandaag geen wielrennen maar een stukje uit mijn eigen geschiedenis; skeeleren.
Na een hoop eindwerk trok ik naar de Mechelse skeelerpiste waar het kleine volksfeest al opgang getrokken was. De kleinste renners gingen van start in hun race.
Het is mooi om te zien hoe mensen kunnen opgaan in een onderling duel tussen twee kleine rennertjes. Een duel voor een verre plaats, die voor een klassement absoluut niet ter zaken zou doen. De eerlijkheid van de sport, trekt me plots aan. Ik heb ze nooit gezien hoewel ik er 10 jaar midden inzat. Zelf altijd beweerd dat het niet fair was en ze allemaal vuile duwers zijn! Maar als ik het zo van aan de zijlijn bekijk moet ik toegeven; het heeft toch iets.
Vandaag waren de gebruikelijke valpartijen weer niet weg te denken. Het heeft iets. Vooral iets nostalgisch aangezien ik er meestal gewoon bij lag. Hiervoor zou het voor mij niet meer moeten maar...
Ik voelde het ergens diep van binnen wel kriebelen. Skeeleren, ik mis het toch wel een beetje. Niet tegenstaande is het wielrennen minstens even boeiend. Het is toch een stukje van mij, en ik was achteraf gezien tevreden die sfeer nog eens meegemaakt te hebben. Al ligt mijn hart momenteel toch wel bij die andere mooie sport, wielrennen.
Eveline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten