Scotty

vroeeeem, vroeeeem,... vroem vroem, traag, sputterend slaat de motor aan. Tegenstribbelend laat mijn machine weten, het niet eens te zijn in zo'n koude te moeten presteren. Het kan niet anders. Vandaag ga ik voor een joyride van 4u. En rijden zal ik. Het kerosine peil staat op full en ik wil de koude bries op mijn snoet voelen.

Langzaam vertrek ik, ik en mijn bolide. Veel vermogen zit er niet achter maar ik ga aanvankelijk wel hoog in toeren. Kwestie van de motor een beetje warm te laten lopen... Na een uurtje roderen ben ik op gang en geniet van het winterlandschap. Na twee uur draai ik mijn kar, we hebben er genoeg van gehad. De machine sputtert tegen van de koude. Alles begint te blokkeren en ik wil Scotty niet in de prak rijden.

Op de terugweg is het ondertussen gevaarlijk glad geworden en de mede weggebruikers zijn vandaag niet bereid een duimbreed toe te geven. Mijn machine gaat aan het slingeren, schuift over het ijs om zich uiteindelijk te parkeren in de graskant. Mijn carrosserie is langs rechts volledig 'geabumeerd'. Gelukkig blijft het bij wat blikschade.

Scotty, want zo noem ik hem, is blij om na 3 uur thuis te zijn. Ik merk aan zijn gedrag dat hij de koude en de folteringen van deze winter niet meer weet te appreciëren. Maar beste vriend, vandaag word je verwend. Een stevige poetsbeurt, een likje verse olie, een gloednieuw spatbord en een dagje rust morgen, het komt wel in orde.
 
Mijn beste vriend waar ik deze winter heel wat uren mee heb doorgebracht krijgt het lastig maar het einde van de koude nadert. Scotty mag weer 8 maanden rusten en herstellen van het harde labeur.
Op 23 februari is het zover, nog even doorbijten maat, want dan vlieg ik terug de weg op.

Ja dit is Scotty! :) 

Op 23 februari start ik in de omloop het nieuwsblad. Op 27 februari kom ik aan het vertrek in Le Samyn. Heb er zin in. 

Eveline