2015

2015 was op sportief vlak niet het grootste succesverhaal dat ik al geschreven heb.
Ik heb dit jaar bewust gekozen om minder te koersen en al mijn tijd en energie te steken in mijn werk en studies. Daar waar ik de afgelopen jaren 100% gefocust was op mijn fiets heb ik dit jaar geleerd dat er nog andere dingen ook zijn. Ik heb geleerd om te genieten van kleinere dingen en het streven naar competitief succes even aan de kant te zetten. Een openbaring moet ik toegeven.

Het studeren verliep met vallen opstaan. Tussendoor nog willen koersen was eigenlijk niet mijn beste idee. Ik heb de combinatie tussen werken, fietsen en studeren onderschat. Ik dreef mezelf naar de limieten van mijn capaciteiten.

Wanneer ik nu de balans opmaak ben ik tevreden. Gezien het mager aantal uren training heb ik nog een aantal mooie uitslagen behaald. Enkele top 10 plaatsen springen er voor mij uit. Dat ik fysiek ver van een normaal vormpeil stond geef ik zeker toe.
De examenresultaten waren goed maar niet schitterend. Ik neem nog enkele vakken mee naar mijn tweede jaar maar ben er wel van overtuigd dat het uiteindelijk zal lukken.

Wat komend jaar zal brengen is ook voor mij een raadsel. De combinatie fulltime koersen en studeren is onredelijk. Daarom heb ik beslist volgend jaar 100% voor mijn studies te kiezen.  Koersen ga ik zeker ook nog doen hoor, maar wel individueel. Ik zal mij in 2016 niet binden aan een clubteam omdat ik vooraf niet kan garanderen dat ik op niveau zal kunnen koersen.
In de kermiskoersen kunnen jullie mij dan uiteraard nog wel tegenkomen!

Ik houd jullie zeker op de hoogte!

En tot slot; een dikke merci aan al de mensen die mij het afgelopen jaar gesteund hebben! Bedankt aan de mensen die soms traantjes gedroogd hebben & geluisterd hebben naar mijn verhalen, gezaag en geklaag.... Bedankt voor de schouderklopjes, de lachbuien, de mooie momenten,.. Bedankt voor al de "good luck, you can do it" berichtjes. Bedankt om zo'n geweldige supporters/ vrienden/ familie te zijn! :)

Tot snel,
Eveline