Herselt

Vandaag in een zonovergoten Herselt deelgenomen aan het Pk voor dames elite.

Er zijn toch koersen waar ze jaar op jaar chance hebben met het weer he. Vorig jaar was het daar ook véééél te warm! 

17 ronden, geen meter plat. Na een week antibiotica was mijn enige doelstelling om de koers deftig te beëindigen. Maar wonder wel ging het eigenlijk wel vlotjes. De eerste vijf ronden dacht ik telkens bij het overschrijden van de lastige aankomst zone, "amaaaai da ga hier kei goe!" vanaf de zesde ronde begon het elke ronde een beetje meer pijn te doen. Iets over half koers vroeg ik mij af wie er 't langst ging volhouden; ik of mijn zere benen... Ik heb gewonnen. 

Ik wist dat ik de sprint niet te vroeg mocht inzetten en dus besliste ik van zolang mogelijk te wachten. Maar als ze aanzetten moet je uiteindelijk toch onherroepelijk mee. Mijn wacht-plan hield dus niet echt stand. Van veeeeeel te ver werd de sprint ingezet en ik viel echt dood de laatste 50m. De krampen tot achter mijn oren, zuur in mijn benen voor een hele citroen kwekerij, kortom er kwam niets meer uit. Ik werd 17e. 

Een 17e plaats waar ik gezien de omstandigheden niet anders dan tevreden mee kan zijn! 

Voor het PK betekende het uiteindelijk niet veel, maar er komen nog wel kansen. 

Volgende week rijd ik de Lotto cycling cup in Nijlen. 

Ik ben curieus maar kijk er alvast wel naar uit! 

Eveline,